Władysława – znaczenie imienia, żeńska forma i historyczne skojarzenia

Imię Władysława jest żeńską formą imienia Władysław, które wywodzi się ze starosłowiańskich członów „władać” – oznaczającego rządzić, panować, posiadać władzę oraz „sław” – czyli sławę, chwałę. Dosłownie oznacza „kobietę władającą sławą” lub „tę, która sławi panowanie”. Dzięki temu imię nosi bardzo silny i wzniosły wydźwięk, związany z dostojeństwem i wysoką pozycją. W Polsce było nadawane od średniowiecza, choć zawsze częściej występowała forma męska z racji królewskich i książęcych konotacji. Forma podstawowa to Władysława, a najpopularniejsze zdrobnienia to Władzia, Władzunia, Władka, Władziusia czy Władzinka. W językach innych krajów rzadko spotyka się to imię, choć istnieją jego analogiczne formy, np. w Czechach Vladislava, na Słowacji Vladislava, a w językach południowosłowiańskich Vladislava. Pełna odmiana w języku polskim brzmi: Mianownik – Władysława, Dopełniacz – Władysławy, Celownik – Władysławie, Biernik – Władysławę, Narzędnik – Władysławą, Miejscownik – Władysławie, Wołacz – Władysławo. Imieniny Władysławy przypadają 5 czerwca, 27 lipca i 29 listopada, zależnie od tradycji regionalnych. Popularność tego imienia była znaczna w XIX i początkach XX wieku, kiedy chętnie wracano do imion staropolskich i słowiańskich. W drugiej połowie XX wieku imię Władysława wychodziło stopniowo z użycia, dlatego dziś należy do rzadko nadawanych, ale spotykane jest jeszcze wśród pokoleń starszych. Do znanych kobiet o tym imieniu należą Władysława Habicht – polska nauczycielka i działaczka społeczna kultywująca tradycję oświatową, a także Władysława Majerczyk – polska poetka ludowa. Symbolika imienia wiąże się z władzą, szlachetnością i siłą, dlatego Władysławę można interpretować jako kobietę obdarzoną mocą duchową i autorytetem. W literaturze i historii imię to wiązane bywało z wysoką pozycją, lojalnością oraz troską o innych. W numerologii odpowiada liczbie 8, co oznacza ambicję, praktyczność i umiejętność zarządzania. W praktyce imię Władysława dobrze komponuje się z polskimi tradycyjnymi nazwiskami, np. Władysława Kowalska, brzmiąc dostojnie i poważnie. Ciekawostką jest, że w czasach zaborów i odrodzenia narodowego imię to często wybierano z przyczyn patriotycznych, chcąc wyrazić wiarę w moc i zwycięstwo narodowe.