Imię Wawrzyniec pochodzi od łacińskiego Laurentius, oznaczającego „pochodzący z Laurentum” lub „uwieńczony wawrzynem”. W starożytności wawrzyn symbolizował zwycięstwo, chwałę i zaszczyty, był wieńcem zwycięzców olimpijskich i triumfatorów. Imię to rozpowszechniło się w Europie wraz z chrześcijaństwem dzięki postaci św. Wawrzyńca, diakona rzymskiego, który zginął męczeńską śmiercią w III wieku. Jego kult jest jednym z najsilniejszych w chrześcijaństwie – uważany jest za patrona kucharzy, piekarzy, ubogich i strażników skarbów Kościoła. W Polsce imię Wawrzyniec znane było już w średniowieczu i cieszyło się dużą popularnością wśród rycerstwa i mieszczan. Forma Wawrzyniec skróciła się później do Ławryn, a w językach zachodnich funkcjonuje jako Lawrence (ang.), Laurent (fr.), Lorenzo (wł., hiszp.). Wymowa polska: Waw-rzy-niec, akcent na drugą sylabę. Zdrobnienia to Wawrzek, Wawrzko, Wawrzuś, Wawcio. Odmiana: M. Wawrzyniec, D. Wawrzyńca, C. Wawrzyńcowi, B. Wawrzyńca, N. Wawrzyńcem, Ms. Wawrzyńcu, W. Wawrzyńcze. Imieniny Wawrzyńca obchodzone są 10 sierpnia, w dzień św. Wawrzyńca, który stał się jednym z najbardziej znanych patronów w Europie. Popularność imienia w Polsce była duża w czasach nowożytnych, a dziś jest znacznie mniejsza, choć wciąż występuje, głównie w rodzinach dbających o tradycję. Znane osoby to św. Wawrzyniec Diakon, Wawrzyniec Goślicki – polski biskup i humanista, Lawrence Olivier – aktor brytyjski, Lorenzo de’ Medici – włoski władca. Symbolika imienia Wawrzyniec odnosi się do wawrzynu jako nagrody dla zwycięzców, ale również do odwagi i poświęcenia. Archetypicznie osoba o tym imieniu to ktoś szlachetny, waleczny i gotowy do poświęceń. W numerologii imię Wawrzyniec wiąże się z liczbą 9 oznaczającą idealizm, duchowość i humanizm.
