Imię Walter ma długą i bogatą historię, sięgającą tradycji germańskiej. Pochodzi od staro-wysokoniemieckiego imienia Walthari lub Waldhari, które składa się z dwóch członów: „wald” oznaczającego panowanie, władzę oraz „heri” oznaczającego wojsko, armię. Całość można więc tłumaczyć jako „władca wojska” albo „ten, który panuje nad armią”. Jest to imię męskie, które z czasem rozprzestrzeniło się w całej Europie, zyskując różne formy: Walter w języku angielskim i niemieckim, Gauthier we francuskim, Gualtiero we włoskim, Gutierre w hiszpańskim i portugalskim. W Polsce imię Walter pojawiało się w średniowieczu, głównie w rodzinach o niemieckim pochodzeniu i w środowiskach rycerskich, gdzie nawiązywało do tradycji wojennych i feudalnych. Wymowa w języku polskim brzmi: Wal-ter, z akcentem na pierwszej sylabie. Zdrobnienia to Waluś, Walti, Waltek. Imię odmieniane jest następująco: M. Walter, D. Waltera, C. Walterowi, B. Waltera, N. Walterem, Ms. Walterze, W. Walterze. Imieniny Waltera obchodzone są najczęściej 14 grudnia oraz 5 czerwca, jednak w polskim kalendarzu występuje rzadko, ponieważ wiąże się raczej z tradycją niemiecką niż z rdzenną polską. Popularność imienia Walter w Europie była bardzo duża w średniowieczu, natomiast w Polsce pozostawało imieniem niszowym. Współcześnie nadawane jest sporadycznie, ale w krajach anglosaskich i niemieckich wciąż posiada rozpoznawalność. Znane osoby noszące to imię to Walter Scott – szkocki pisarz, Walter Gropius – niemiecki architekt i założyciel Bauhausu, Walter Matthau – amerykański aktor, Walter Ulbricht – polityk niemiecki, Walter Disney (Walt Disney) – twórca imperium filmowego. Symbolika imienia Walter odnosi się do przywództwa, siły, wojskowej dyscypliny i autorytetu. W numerologii imię to odpowiada liczbie 8, oznaczającej władzę, niezależność i dążenie do sukcesu. W praktyce imię Walter nadaje powagi, dobrze współgra z nazwiskami o niemieckim lub anglosaskim brzmieniu, ale używane w Polsce brzmi egzotycznie i wyjątkowo.
