Waldemar to imię męskie pochodzenia germańsko-skandynawskiego, które powstało ze złożenia dwóch członów: wald oznaczającego władzę, panowanie, rządzenie oraz mar – sławny, wielki. Imię to można więc interpretować jako „ten, który słynie z władzy” lub „ten, który rządzi i zdobywa rozgłos”. Forma podstawowa to Waldemar, a w językach skandynawskich funkcjonują warianty Valdemar, a w niemieckim Walthermar. Od średniowiecza imię to było charakterystyczne dla królów Danii, Szwecji i Norwegii, co dodatkowo wzmacnia jego majestatyczny charakter. Do Polski trafiło w czasach nowożytnych, zwłaszcza poprzez wpływy niemieckie i skandynawskie. Odmiana w języku polskim: M. Waldemar, D. Waldemara, C. Waldemarowi, B. Waldemara, N. Waldemarem, Ms. Waldemarze, W. Waldemarze. W Polsce popularne zdrobnienia to Waldek, Walduś, Darek. Imieniny Waldemara przypadają 27 stycznia i 17 grudnia. Popularność imienia w Polsce zaczęła rosnąć w XX wieku – szczególnie intensywnie w latach 60. i 70., kiedy należało do imion często nadawanych. Symbolika imienia wskazuje na kogoś obdarzonego siłą, autorytetem i umiejętnością przewodzenia innym. Znane osoby noszące imię to Waldemar Pawlak – polski polityk, Waldemar Malicki – pianista i satyryk, Waldemar Baszanowski – polski sztangista, mistrz olimpijski. Imię Waldemar dobrze brzmi z dłuższymi polskimi nazwiskami o silnym charakterze, a w połączeniu z drugim imieniem często wybierane jest w zestawieniu z Janem czy Jerzym. Ciekawostką jest, że forma Valdemar do dziś pojawia się w rodach królewskich Danii. Numerologia nadaje Waldemarowi cyfrę 1 – symbolizującą niezależność, siłę woli i przywództwo.
