Egzamin z języka polskiego w 2026 roku na poziomie podstawowym to trzy filary: moduł „język polski w użyciu”, moduł historycznoliteracki oraz wypracowanie, a łącznie za arkusz można uzyskać 60 punktów, z czego znaczną część stanowią punkty za dłuższą wypowiedź pisemną wymagającą jasnej tezy, trafnego wyboru materiału i poprawności językowej; czas trwania to 240 minut, co pozwala na spokojne przeczytanie tekstów, zaznaczenie słów kluczowych, plan i pisanie bez nadrabiania na ostatniej prostej. W części testowej sprawdzane jest rozumienie czytanego tekstu i znajomość pojęć językowych, a także orientacja w epokach, gatunkach, autorach i kontekstach – tu przydaje się praca z fiszkami i schematami epok oraz rozpoznawanie środków retorycznych, bo polecenia często każą zidentyfikować tezę, argumenty i zabiegi językowe; w module historycznoliterackim liczy się pamięć lektur obowiązkowych i umiejętność rozpoznania ich motywów i sensów. Wypracowanie wymaga sformułowania tezy lub hipotezy interpretacyjnej oraz dobrania dwu lub trzech argumentów popartych przykładami z lektur i kontekstów, a kluczem jest logika kompozycji: wstęp z tezą, rozwinięcie w akapitach argumentacyjnych i domknięta puenta; warto pamiętać o wewnętrznych minipułapkach, jak streszczanie zamiast analizy, brak komentarza do cytatu czy pomijanie wniosków. W przygotowaniach stawiaj na regularność: jednego dnia moduł „język w użyciu” z ćwiczeniem notatki, parafrazy i rozróżniania stylów, drugiego dni epoki i autorzy, kolejnego dzień pisania – ustaw minutnik na realne czasy egzaminacyjne, aby wypracować tempo; wprowadzaj powtórki spiralne i mieszaj typy zadań, bo w arkuszu również przeplatają się różne kompetencje. Z perspektywy strategii egzaminacyjnej zacznij od zadań pewnych, nie zostawiaj wypracowania na koniec bez planu, a do dłuższej wypowiedzi przygotuj mini-szablon: jedno zdanie tezy, trzy akapity z argumentami i przykładami oraz krótka konkluzja; oceń ryzyko – lepiej krótszy, ale spójny esej niż długi, lecz chaotyczny. Dbaj o język: interpunkcja i ortografia mają znaczenie, a styl powinien być komunikatywny i precyzyjny; unikaj ogólników i potoczności, zamiast tego używaj terminów polonistycznych adekwatnych do polecenia, co naturalnie podnosi ocenę merytoryczną i językową. Dobrą praktyką jest prowadzenie zeszytu fraz wprowadzających i łączników („przede wszystkim”, „po pierwsze”, „co więcej”, „w konsekwencji”), ale pamiętaj, by nie nadużywać szablonów i zawsze dopasowywać je do sensu akapitu; do pracy z lekturami twórz karty z motywami, bohaterami i cytatami-kluczami, a przy analizie wiersza ćwicz rozpoznawanie środków stylistycznych i budowanie hipotezy interpretacyjnej w oparciu o dominantę kompozycyjną. Organizacyjnie egzamin z polskiego w sesji głównej 2026 r. został wyznaczony na początek maja w godzinie porannej, a ustny – w widełkach całego miesiąca według harmonogramu szkoły; jeśli potrzebujesz dostosowań (np. wydłużenia czasu), skontaktuj się ze szkołą i OKE z odpowiednim wyprzedzeniem, by formalności znalazły się w szkolnym terminarzu. Warto korzystać z oficjalnych informatorów i arkuszy w nowej formule, bo pokazują one dokładnie, jak są konstruowane zadania, jakie kryteria obowiązują w ocenie wypracowania i jak rozkładają się punkty; to również źródło przykładowych poleceń i standardu odpowiedzi. Ostatecznie sukces w polskim to połączenie wiedzy o literaturze z czytaniem ze zrozumieniem i sztuką pisania – rozplanuj naukę na miesiące, a w ostatnich tygodniach skup się na symulacjach całych arkuszy i poprawianiu własnych prac w oparciu o kryteria, bo to najszybciej podnosi wynik i buduje pewność przed egzaminem.
