Iwan to męskie imię o bardzo długiej i bogatej historii, które stanowi wschodniosłowiański odpowiednik imienia Jan. Jego źródła sięgają hebrajskiego Jochanan, które oznacza „Bóg jest łaskawy”. Poprzez grecką formę Ioannes i łacińską Iohannes trafiło do języków słowiańskich i przekształciło się w Iwan. Forma podstawowa w językach wschodnich – rosyjskim, ukraińskim, białoruskim – brzmi Iwan, a zdrobnienia to Wania, Wanio, Waniuszka, Iwko. W Polsce imię Iwan funkcjonuje jako forma rzadziej nadawana, naturalnie kojarzona z kulturą wschodnią, ale pojawia się w kronikach od średniowiecza. Odmienia się: M. Iwan, D. Iwana, C. Iwanowi, B. Iwana, N. Iwanem, Ms. Iwanie, W. Iwanie. Imieniny Iwana obchodzone są zazwyczaj razem z Janem – 24 czerwca podczas święta narodzin św. Jana Chrzciciela, którego kult był niezwykle silny w całej Europie. Historia imienia wiąże się m.in. z postacią carów rosyjskich – Iwan III Srogi czy Iwan IV Groźny, którzy przyczynili się do jego ogromnej popularności w dziejach Europy Wschodniej. Imię to jest obecnie bardzo popularne zwłaszcza w Rosji, na Ukrainie i w krajach bałkańskich, gdzie wciąż zajmuje czołowe miejsca w rankingach. Symbolika imienia Iwan nieodłącznie łączy się z cechami prostoty, siły, tradycji i religijnej pobożności. Znane osoby to Iwan Bunin – rosyjski pisarz noblista, Iwan Pawłow – wybitny naukowiec i fizjolog, Iwan Turgieniew – pisarz klasyczny, oraz wielu sportowców, aktorów i bohaterów kultury ludowej. W kulturze polskiej imię Iwan ma ważne konotacje literackie i folklorystyczne, związane np. z postaciami bajkowymi wschodnich baśni – dobrymi, sprytnymi chłopcami stawiającymi czoła trudnościom. W praktyce imię Iwan brzmi szlachetnie i mocno, najlepiej łączy się z prostymi nazwiskami. Ciekawostką jest, że w folklorze święto Iwana Kupały to odpowiednik nocy świętojańskiej, mający znaczenie magiczne i rytualne. Numerologia przypisuje Iwanowi cyfrę 2, co akcentuje harmonię, współpracę i skłonność do duchowości.
