Dzień Pustej Klasy to międzynarodowe święto edukacji na świeżym powietrzu, obchodzone w Polsce co roku w trzeci piątek czerwca, kiedy nauczyciele symbolicznie „opróżniają” sale lekcyjne i przenoszą zajęcia do parku, lasu, na szkolne boisko czy nawet miejski skwer; w 2025 roku przypada ono 13 czerwca i stanowi zaproszenie, by doświadczyć uczenia się całym ciałem, poprzez ruch, zmysły i współpracę. Historycznie akcja wyrasta z globalnego ruchu Outdoor Classroom Day i w Polsce zyskała własną tożsamość dzięki organizatorom i tysiącom nauczycieli, którzy dzielą się scenariuszami zajęć terenowych; jej sens jest prosty: po to, by na chwilę wyjść poza ławkę, rozwinąć ciekawość, budować relacje i zadbać o dobrostan uczniów. W wymiarze edukacyjnym to nie „dzień bez nauki”, lecz uczenie się w innym kontekście: w klasach I–III można mierzyć kroki, porównywać długości patyków i liści, szukać kształtów liter w naturze, w starszych klasach łączyć biologię z matematyką (liczenie gatunków i procentów), geografię z językiem polskim (opis miejsca i mapa trasy), W-F z edukacją prozdrowotną (jak rozgrzać ciało, by się nie przeciążyć). Szkoły i rodzice często pytają o formalności i bezpieczeństwo: warto przygotować zgodę ogólną na wyjścia w obrębie dzielnicy, sprawdzić ubezpieczenie NNW, ustalić liczbę opiekunów adekwatną do wieku i charakteru zajęć, zaplanować punkty nawodnienia, cień i krótkie przerwy, a w klasach młodszych zastosować prosty system liczenia uczniów (np. odliczanie parami przed każdym przejściem przez jezdnię). Organizacyjnie pomaga plan krok po kroku: tydzień wcześniej – zgody, cele i zadania, dzień wcześniej – sprawdzenie trasy, przygotowanie materiałów (kreda chodnikowa, miarki, klamerki, lupy, torebki na zielnik), w dniu wydarzenia – podział na małe zespoły z liderami, orientacyjne czasy zadań i punkt zbiórki awaryjnej. Warto przemycać elementy programu: w klasie czwartej uczniowie mogą zapisać obserwacje w czasie przeszłym i tworzyć akapity według zasady TEZA–DOWÓD, w siódmej – policzyć średnią prędkość marszu, w ósmej – wykonać szkic sytuacyjny terenu z legendą; w każdej klasie można wprowadzić „wyprawkę terenową” ucznia (woda, nakrycie głowy, wygodne buty, coś przeciw deszczowi) i zadbać o dostęp do toalety. Dzięki prostym zasadom BHP – kamizelki odblaskowe przy dłuższych przejściach, wyznaczony koniec przestrzeni zabaw, apteczka i szybkie przypomnienie o kleszczach – dzień jest nie tylko przyjemny, ale i bezpieczny. Pomysłów na obchody jest mnóstwo: matematyczny escape room w plenerze z zagadkami w kopertach, mapa dźwięków okolicy i opis, skąd dobiegają, katalog roślin z własnymi piktogramami, tor przeszkód oparty na równowadze i zwrotach przez prawą/lewą stronę, „kawiarenka literacka” pod chmurką z czytaniem na głos i rozmową o wrażeniach, a nawet plenerowa lekcja przedsiębiorczości – planowanie pikniku klasowego z budżetem, listą zakupów i podziałem ról. Współpraca z rodzicami to klucz: można poprosić o wsparcie w nadzorze, przynieść koce, kosze na śmieci, termosy z wodą; rodzice doceniają, gdy dostają prosty scenariusz dnia i listę rzeczy do spakowania. Warto też pomyśleć inkluzywnie: dla uczniów z niepełnosprawnościami dobierzmy teren bez barier, zaplanujmy zadania zmysłowe bez konieczności biegania, przygotujmy pętle indukcyjne lub wzmocnienie głosu, jeśli trzeba. Po wydarzeniu dobrze jest wrócić do klasy z krótką ewaluacją: co się udało, czego się nauczyliśmy, jakie umiejętności rozwijaliśmy – taka refleksja przenosi korzyści na zwykłe lekcje i pomaga docenić wartość wychodzenia z murów szkoły. Najważniejsze przesłanie Dnia Pustej Klasy brzmi: nauka ma sens, gdy jest doświadczeniem, a świat za oknem szkoły jest naturalną pracownią dla każdego przedmiotu; regularne korzystanie z pleneru poprawia koncentrację, odporność psychiczną i kondycję, a przy tym umacnia więzi klasowe, które są fundamentem bezpiecznego klimatu do uczenia się. Trzeci piątek czerwca pojawia się raz w roku, ale jego duch może być obecny w planach lekcji przez cały rok szkolny – wystarczy odważyć się wyjść i zobaczyć, jak bardzo otwarta przestrzeń sprzyja otwartym głowom.
