Imię Chryzant pochodzi z języka greckiego, od słów chrysos oznaczającego „złoto” oraz anthos oznaczającego „kwiat”. Stąd też tłumaczone jest jako „złocisty kwiat”. Pierwotnie było nadawane w świecie grecko-rzymskim, a dzięki chrześcijaństwu pojawiło się jako imię chrześcijańskie noszone przez męczenników i świętych. Historia imienia wskazuje na św. Chryzanta, żyjącego w III wieku, który wraz ze swoją żoną Darią poniósł męczeńską śmierć za wiarę w Rzymie, co wpłynęło na rozpowszechnienie tego imienia w tradycji chrześcijańskiej. Forma polska to Chryzant, natomiast w językach obcych występuje jako Chrysanthus (łac., ang.), Chrysanthos (gr.), Crescenzio (wł.). Imię spotykane było szczególnie w środowiskach monastycznych i wczesnochrześcijańskich. Zdrobnienia w polszczyźnie to Chryś, Zantek, Rysio. Wymowa: Chry-zant, akcent na pierwszą sylabę. Odmiana: M. Chryzant, D. Chryzanta, C. Chryzantowi, B. Chryzanta, N. Chryzantem, Ms. Chryzancie, W. Chryzancie. Imieniny obchodzone są 25 października, w dzień pamięci świętych Chryzanta i Darii. Popularność imienia w Polsce jest bardzo niska i należy do rzadkości – bywa traktowane jako archaiczne, często wzbudza skojarzenia z nazwą kwiatu chryzantemy, choć różni się etymologią. Znane osoby to św. Chryzant – wczesnochrześcijański męczennik, Chrysanthos – patriarch Konstantynopola w IX wieku. Symbolika imienia nawiązuje do kwiatów złocistych, piękna, a także duchowej niezłomności i poświęcenia. W praktyce imię to jest bardzo rzadkie, ale brzmi oryginalnie i ma szlachetny wydźwięk. Ciekawostką jest, że chryzantema w tradycji ludowej symbolizuje pamięć i wieczność, co uzupełnia znaczenie chrześcijańskie. W numerologii imię odpowiada liczbie 8, symbolizującej siłę, ambicję i trwałość.
