Imię Anastazy ma swoje korzenie w języku greckim i pochodzi od słowa anastasis, oznaczającego ‘zmartwychwstanie’ lub ‘powstanie do życia’. Jest to imię męskie, które w swej podstawowej formie brzmiało Anastásios, a do Polski przybyło wraz z chrześcijaństwem. W wymowie polskiej brzmi jako A-na-sta-zy, z akcentem padającym na sylabę „sta”. Imię to niesie symbolikę odrodzenia, nowego początku i duchowej przemiany, co sprawiło, że w tradycji chrześcijańskiej zyskało ogromną popularność zwłaszcza w epoce starożytności i średniowiecza. Odmiana przez przypadki wygląda następująco: Mianownik Anastazy, Dopełniacz Anastazego, Celownik Anastazemu, Biernik Anastazego, Narzędnik Anastazym, Miejscownik Anastazym, Wołacz Anastazy. Historia imienia silnie związana jest ze świętymi i męczennikami, którzy nosili to imię – najbardziej znany to św. Anastazy Pers, męczennik z VI wieku, a także wielu papieży i biskupów Rzymu. Łącznie w historii Kościoła wspomina się kilkunastu świętych i błogosławionych o tym imieniu, co wskazuje na jego doniosłe znaczenie w tradycji katolickiej i prawosławnej. Imieniny Anastazego w Polsce przypadają najczęściej 22 stycznia oraz 15 kwietnia, ale w kalendarzu spotkać można wiele dat powiązanych z kultem poszczególnych świętych. Popularność imienia w Polsce dziś jest bardzo niska – pojawia się rzadko, najczęściej w rodzinach nawiązujących do dawnej tradycji lub w zakonach. W rankingach imię Anastazy praktycznie się nie pojawia, ale jego forma żeńska Anastazja notuje popularność rosnącą. Symbolika imienia jest bardzo pozytywna – oznacza nadzieję, odrodzenie, zwycięstwo życia nad śmiercią, duchowe światło. Znane osoby w historii to papież Anastazy I, papież Anastazy II, papież Anastazy III oraz Anastazy Synaita – teolog i mnich. W Polsce utrwaliło się głównie w średniowieczu, ale do dziś spotkać można imię Anastazy jako imię zakonne. W praktyce codziennej brzmi dostojnie i formalnie, dobrze współgra z tradycyjnymi nazwiskami, np. Anastazy Król, Anastazy Dąbrowski. Ciekawostką jest, że w Bizancjum imię to było bardzo popularne zarówno wśród duchownych, jak i świeckich, szczególnie wśród urzędników cesarskich. Numerologicznie odpowiada liczbie 9, która symbolizuje duchowość, idealizm i altruizm.
