Imię Ambroży pochodzi z języka greckiego od słowa „ambrosios”, które oznacza „nieśmiertelny, boski”. Jest to imię jednoznacznie męskie, które już w starożytności kojarzono z boskością i wiecznym życiem. W późniejszej tradycji chrześcijańskiej zyskało niezwykłe znaczenie dzięki postaci św. Ambrożego z Mediolanu – jednego z czterech wielkich doktorów Kościoła i patrona nauczycieli oraz pszczelarzy. Forma podstawowa to Ambroży, warianty imienia to Ambrosius (łac.), Ambrogio (włoski), Ambrosio (hiszp.), Ambros (niem.), Ambrosi (franc.). W Polsce imię znane jest od średniowiecza i używane było zarówno w rodzinach szlacheckich, jak i duchownych. W języku polskim odmieniamy: M. Ambroży, D. Ambrożego, C. Ambrożemu, B. Ambrożego, N. Ambrożym, Ms. Ambrożym, W. Ambroży. Zdrobnienia to Ambruś, Ambrożek, Ambro. Imieniny Ambrożego przypadają 7 grudnia w dniu św. Ambrożego z Mediolanu, a także 4 kwietnia w dniu innego świętego o tym imieniu. Popularność imienia Ambroży w Polsce była duża w czasach średniowiecznych i w XIX wieku, obecnie należy raczej do rzadkich i klasycznych form, często wybieranych w kontekście religijnym. Znane osoby noszące imię to św. Ambroży z Mediolanu – biskup i doktor Kościoła, który odegrał ogromną rolę w formowaniu liturgii i teologii Zachodu, Ambrogio Lorenzetti – włoski malarz renesansowy, Ambrosius Benson – flamandzki malarz, Ambrose Bierce – amerykański pisarz, Ambrosio Jose Gonzales – kubański wojskowy i polityk. Symbolika imienia Ambroży związana jest z nieśmiertelnością, siłą duchową, mądrością i odwagą. Dobrze brzmi zestawione z polskimi nazwiskami np. Ambroży Kowalski, Ambroży Malinowski, a popularne kombinacje z drugim imieniem to Ambroży Jan, Ambroży Piotr. Ciekawostką jest, że w tradycji pszczelarskiej św. Ambroży uznawany jest za opiekuna pszczół i osób zajmujących się miodem, co do dziś zachowało się w praktykach religijnych i ludowych. Numerologia przypisuje imieniu liczbę 4, co symbolizuje wytrwałość, stabilność oraz praktyczne podejście do życia.
