Alergia na rumianek u dzieci to nadwrażliwość na rośliny z rodziny astrowatych, w tym na popularne gatunki stosowane w naparach, syropach, płukankach, inhalacjach i kosmetykach pielęgnacyjnych. Reakcje mogą być spowodowane piciem herbatki rumiankowej, stosowaniem maści z wyciągiem z rumianku, wdychaniem par naparu lub kontaktem skóry z kremami zawierającymi składniki roślinne określane w składzie jako Matricaria chamomilla, Chamomilla recutita lub Chamaemelum nobile. Objawy obejmują świąd i pieczenie jamy ustnej, zaczerwienienie warg, pokrzywkę, nasilenie AZS, wodnisty katar, łzawienie, a przy aplikacji na skórę kontaktowe zapalenie z rumieniem, grudkami i pęcherzykami. Dzieci uczulone na bylicę, ambrozję i inne rośliny z tej rodziny mogą doświadczać reakcji krzyżowych, dlatego przypadkowe nasilenia dolegliwości w sezonie pylenia nie są rzadkością. Do czynników ryzyka należą wcześniejsze epizody alergii wziewnej i skórnej, skóra wrażliwa z osłabioną barierą, stosowanie wielu kosmetyków roślinnych jednocześnie i domowe kuracje ziołowe bez nadzoru. Diagnostyka opiera się na wywiadzie, analizie składu stosowanych produktów, testach skórnych punktowych oraz – przy podejrzeniu alergii kontaktowej – testach płatkowych, a także ocenie poprawy po odstawieniu preparatów zawierających rumianek i pokrewne ekstrakty. Leczenie polega przede wszystkim na eliminacji źródła narażenia, czyli przerwaniu podawania naparów i zrezygnowaniu z kosmetyków z rumiankiem, oraz na łagodzeniu objawów lekami przeciwhistaminowymi i odpowiednią pielęgnacją skóry z emolientami; w zmianach kontaktowych lekarz może zalecić krótkie kuracje miejscowe. W przypadku zapalenia spojówek stosuje się preparaty do oczu zgodnie z zaleceniem specjalisty, a przy współistnieniu astmy należy monitorować możliwość zaostrzeń po inhalacjach ziołowych. Profilaktyka to świadome czytanie etykiet, rozpoznawanie nazw botanicznych składników, wybieranie kosmetyków hipoalergicznych bez kompozycji zapachowych i rezygnacja z inhalacji oraz płukanek ziołowych w domu u dzieci z alergią. Styl życia wspierający terapię obejmuje ograniczenie domowych eksperymentów z ziołami, konsultowanie nowych preparatów z pediatrą, budowanie prostych rytuałów pielęgnacji skóry oraz utrzymywanie wilgotności i temperatury w mieszkaniu na poziomie sprzyjającym zdrowiu śluzówek. Rokowanie jest korzystne, ponieważ po odstawieniu rumianku dolegliwości zwykle ustępują, a dzieci mogą wrócić do codziennych aktywności bez lęku przed nawrotami. Rodzice pytają często, czym zastąpić napar rumiankowy; bezpiecznym rozwiązaniem bywa woda, roztwory soli fizjologicznej do płukania nosa i preparaty zalecone przez lekarza, a w pielęgnacji skóry – proste emolienty pozbawione zapachów. Świadoma decyzja o rezygnacji z ziół o wysokim potencjale uczulającym oraz konsekwentne przestrzeganie zaleceń pozwalają skutecznie chronić delikatną skórę i śluzówki dziecka, minimalizując ryzyko powikłań i niepotrzebnych nawrotów.
