Alergia na roztocza spiżarniane u dzieci bywa pomijana, bo dolegliwości kojarzymy głównie z kurzem domowym, tymczasem roztocza magazynowe rozwijają się w długotrwale przechowywanych produktach suchych, takich jak mąka, kasze, płatki, przyprawy czy karma dla zwierząt. Kontakt z nimi następuje podczas gotowania, wdychania pyłu z opakowań, a także po spożyciu potraw przygotowanych z zanieczyszczonych surowców. Objawy obejmują wodnisty katar, kichanie, świąd nosa i oczu, łzawienie, kaszel oraz dolegliwości skórne u dzieci z AZS; u części pacjentów pojawiają się bóle brzucha, nudności, wzdęcia i luźne stolce po posiłkach mącznych, zwłaszcza gdy użyto produktów przechowywanych długo w cieple. Czynniki ryzyka to ciepłe, wilgotne kuchnie, rzadkie porządki w spiżarni, przechowywanie sypkich produktów w oryginalnych otwartych opakowaniach oraz bliskość karmy dla zwierząt. Diagnostyka opiera się na zebraniu dokładnego wywiadu z analizą zwyczajów kuchennych, testach skórnych z alergenami roztoczy magazynowych i oznaczeniach swoistych przeciwciał; pomocne bywa czasowe wykluczenie produktów podejrzanych i ocena poprawy. Leczenie obejmuje dwa filary: higienę spiżarni i kontrolę objawów. W praktyce oznacza to przesypanie mąki, kasz i płatków do szczelnych pojemników, dzielenie dużych opakowań na mniejsze porcje, przechowywanie części zapasów w chłodzie, regularne czyszczenie półek i odkurzanie trudno dostępnych miejsc, wyrzucanie starych, zawilgoconych produktów oraz ograniczenie styczności dziecka z pyłem kuchennym podczas przygotowań. Farmakoterapia, zgodnie z zaleceniami pediatry, bazuje na lekach przeciwhistaminowych, donosowych glikokortykosteroidach w przewlekłym nieżycie nosa i kroplach do oczu przy nasilonym świądzie i łzawieniu; u dzieci z astmą modyfikuje się leczenie kontrolujące według planu. W uzasadnionych przypadkach i po potwierdzeniu alergii rozważa się immunoterapię, choć dostępność preparatów i kwalifikacja są indywidualne. Profilaktyka to przede wszystkim mądrze zorganizowana spiżarnia: szczelne pojemniki, zasada pierwsze weszło – pierwsze wyszło, datowanie zakupów, utrzymywanie niskiej wilgotności w kuchni, wietrzenie i pranie ścierek oraz unikanie przetrzymywania mąki i kaszy przez wiele miesięcy. Rokowanie jest pomyślne, ponieważ po wprowadzeniu porządku w przechowywaniu żywności i ograniczeniu ekspozycji objawy zwykle ustępują lub znacznie się zmniejszają, co poprawia komfort dziecka i ułatwia funkcjonowanie całej rodziny. Rodzice często dzielą się opiniami, że zmiana organizacji kuchni i regularne przeglądy zapasów przynoszą szybką poprawę; warto połączyć te działania z edukacją domowników i opiekunów, aby dziecko nie miało przypadkowych ekspozycji podczas zajęć kulinarnych w szkole czy przedszkolu.
