Alergia na pomarańcze u dzieci obejmuje reakcje na białka owocu i jego soku oraz czasem na składniki skórki, co może dawać zarówno miejscowe objawy w jamie ustnej, jak i uogólnione dolegliwości skórne lub trawienne; rodzice najczęściej obserwują świąd i mrowienie języka, obrzęk warg, pieczenie podniebienia, zaczerwienienie wokół ust po wypiciu soku lub zjedzeniu świeżego owocu, a także pokrzywkę, zaostrzenie atopowego zapalenia skóry, bóle brzucha, wymioty i biegunkę; u części dzieci pojawiają się objawy nieżytowe z kichaniem i wodnistym katarem, zwłaszcza gdy wdychają aerozol z rozpryskującego się soku podczas wyciskania; ważne jest odróżnienie alergii IgE-zależnej od podrażnienia przez kwasy owocowe, które samoistnie może powodować szczypanie i rumień wokół ust, a także od reakcji na dodatki do napojów, takie jak konserwanty i barwniki, oraz od kontaktowego zapalenia skóry na olejki eteryczne z pomarańczy stosowane w kosmetykach; czynnikami ryzyka są atopowe zapalenie skóry, dodatni wywiad rodzinny oraz zespół alergii jamy ustnej wynikający z reaktywności krzyżowej między pyłkami roślin a wybranymi owocami, w którym po zjedzeniu cytrusów objawy ograniczają się do jamy ustnej i są krótkotrwałe; diagnostyka obejmuje wywiad z analizą czasu pojawienia się dolegliwości po spożyciu, prowadzenie dzienniczka żywieniowego, testy skórne punktowe ze standaryzowanym ekstraktem i metodę prick-by-prick ze świeżym owocem, oznaczenie swoistych IgE oraz, jeśli jest to uzasadnione i bezpieczne, doustną próbę prowokacji pod kontrolą lekarza, która potwierdza rozpoznanie i określa próg tolerancji; leczenie polega na eliminacji pomarańczy i produktów zawierających ich sok, skórkę lub aromaty cytrusowe, uważnym czytaniu etykiet napojów, jogurtów, słodyczy i wypieków, a także na wprowadzeniu farmakoterapii objawowej w razie dolegliwości, czyli leków przeciwhistaminowych, preparatów miejscowych na skórę i kropli lub aerozoli do nosa; w przypadkach przebytych ciężkich reakcji lekarz może zalecić autowstrzykiwacz adrenaliny i plan działania na wypadek ekspozycji; dietetyk pomoże ułożyć jadłospis tak, by zapewnić odpowiednią podaż witaminy C i bioflawonoidów z innych źródeł, na przykład z truskawek, czarnej porzeczki, papryki słodkiej tolerowanej przez dziecko, brokułów czy kiwi, o ile nie wywołuje reakcji krzyżowych; rokowanie jest na ogół dobre, objawy często łagodnieją wraz z wiekiem i właściwą kontrolą ekspozycji, a u dzieci z dominującym zespołem alergii jamy ustnej obróbka termiczna i podanie w małej ilości w ramach próby pod kontrolą specjalisty bywa możliwe; w profilaktyce rodzinnej warto od początku uczyć dziecko różnorodnej, mało przetworzonej diety, wprowadzać nowe owoce stopniowo, obserwować reakcje przez kilka dni, pielęgnować barierę skórną u maluchów z atopią oraz ograniczać kosmetyki i środki zapachowe z olejkiem pomarańczowym; praktyczne wskazówki obejmują przygotowanie bezpiecznych przekąsek do szkoły, noszenie własnych napojów bez aromatów, informowanie opiekunów o alergii i planie postępowania oraz sprawdzanie menu przed urodzinami i wyjściami do restauracji; konsekwentne stosowanie zaleceń, dobra komunikacja z przedszkolem i szkołą oraz wsparcie dietetyczne pozwalają zachować komfort życia całej rodziny, a dziecku zapewniają bezpieczny rozwój i udział w codziennych aktywnościach.
