Alergia na pierze u dzieci to nadwrażliwość na białka obecne w piórach ptaków i w wypełnieniu kołder, poduszek, kurtek puchowych czy śpiworów, która może objawiać się zarówno poprzez skórę, jak i drogi oddechowe; choć znacznie częściej dolegliwości w sypialni powodują roztocza kurzu domowego bytujące w pościeli, u części dzieci występuje prawdziwa alergia na pierze i puch, a jej rozpoznanie bywa kluczowe dla opanowania przewlekłego kataru, kichania, łzawienia oczu, kaszlu i nocnych duszności; obraz kliniczny obejmuje wodnisty nieżyt nosa nasilający się po położeniu do łóżka, uczucie zatkania nosa, świąd i łzawienie oczu, napady kaszlu nad ranem, pogorszenie kontroli astmy, a przy kontakcie skóry z piórami wyprysk, pokrzywkę kontaktową i podrażnienia na szyi oraz nadgarstkach, pojawiające się zwłaszcza po założeniu kurtki puchowej; długotrwała ekspozycja na alergeny ptasie w środowisku domowym z ptakami może u predysponowanych osób prowadzić do rzadszych, ale poważnych powikłań w postaci alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych nazywanego chorobą hodowcy ptaków, co objawia się przewlekłym kaszlem, dusznością i zmęczeniem, dlatego szybkie ograniczenie kontaktu jest bardzo ważne; czynniki ryzyka to atopowe zapalenie skóry, dodatni wywiad rodzinny, mieszkanie w wilgotnych pomieszczeniach oraz trzymanie ptaków w domu; diagnostyka powinna uwzględniać dokładny wywiad, ocenę sypialni i rodzaju pościeli, punktowe testy skórne i oznaczenie swoistych IgE na alergeny ptasie, a także równoległe badanie w kierunku roztoczy kurzu domowego, gdyż ich obecność w puchu może nasilać objawy i mylić obraz choroby; u dzieci z objawami ze strony dolnych dróg oddechowych wskazana jest spirometria i ocena kontroli astmy według zaleceń lekarza; leczenie rozpoczyna się od eliminacji ekspozycji, co oznacza zastąpienie kołder i poduszek z pierza wypełnieniem syntetycznym, stosowanie antyalergicznych pokrowców barierowych, pranie pościeli w wysokiej temperaturze i częste wietrzenie sypialni, odkurzanie odkurzaczem z filtrem HEPA oraz usunięcie ptaków z mieszkania, jeśli są obecne; farmakoterapia obejmuje leki przeciwhistaminowe, donosowe glikokortykosteroidy, płukanie nosa roztworem soli, a u dzieci z astmą leki wziewne z kontrolą techniki inhalacji i regularnymi wizytami kontrolnymi; immunoterapia swoista nie jest standardowo stosowana w alergii na pierze, lecz może być rozważana w przypadku współistniejących, dobrze udokumentowanych alergii wziewnych, takich jak uczulenie na roztocza czy pyłki, zgodnie z oceną alergologa; rokowanie jest korzystne, a poprawa zwykle pojawia się po kilku tygodniach konsekwentnej zmiany pościeli i środowiska, przy czym utrzymanie efektu wymaga systematycznego prania, suszenia i wietrzenia oraz czujności podczas sezonów chłodnych, kiedy częściej nosi się puchowe kurtki; w profilaktyce warto wybierać syntetyczne, łatwe do prania wypełnienia, utrzymywać w sypialni ograniczoną liczbę tekstyliów, kontrolować wilgotność, wietrzyć codziennie i regularnie sprzątać, a dziecko uczyć, by nie bawiło się piórami ozdobnymi i nie wkładało puchu do ust; dzięki połączeniu mądrych decyzji zakupowych, higieny sypialni i właściwego leczenia większość dzieci z alergią na pierze szybko odzyskuje spokojny sen i dobrą kontrolę objawów w dzień.
