Alergia na liczi u dzieci to rzadsza postać alergii pokarmowej, w której układ odpornościowy rozpoznaje białka miąższu lub skórki egzotycznego owocu jako zagrożenie. Uczulenie może wystąpić u dziecka z dodatnim wywiadem atopowym, z alergią na inne owoce lub z nadwrażliwością kontaktową i wziewną, lecz może również rozwinąć się de novo po okresie tolerancji. Objawy zwykle pojawiają się szybko po spożyciu surowego owocu i obejmują swędzenie warg i podniebienia, pieczenie języka, uczucie mrowienia w gardle, pokrzywkę, zaczerwienienie skóry oraz dolegliwości żołądkowo-jelitowe, takie jak bóle brzucha, nudności, wymioty czy biegunka. U dzieci z większą wrażliwością może dojść do świszczącego oddechu, kaszlu, chrypki i duszności, a w skrajnych przypadkach do reakcji uogólnionej wymagającej pilnej pomocy. Niekiedy objawy ograniczają się do jamy ustnej i są krótkotrwałe, co określa się jako zespół alergii jamy ustnej, częściej występujący przy alergiach krzyżowych między owocami. Czynniki ryzyka to atopowe zapalenie skóry, rodzinne alergie pokarmowe, uczulenie na lateks i inne tropikalne owoce. W diagnostyce kluczowy jest wywiad dotyczący czasu pojawienia się dolegliwości po zjedzeniu liczi, formy produktu (świeże, w syropie, suszone) i ewentualnych współwystępujących alergenów. Stosuje się testy skórne punktowe, w tym technikę z użyciem świeżego produktu, oraz oznaczenia swoistych przeciwciał w surowicy, a ostateczne rozstrzygnięcie bywa uzyskiwane w kontrolowanej próbie prowokacji pokarmowej wykonywanej wyłącznie pod nadzorem medycznym. Leczenie polega przede wszystkim na eliminacji owocu z diety dziecka i unikaniu przetworów, deserów i napojów zawierających liczi, z uważnym czytaniem etykiet, także w produktach wieloskładnikowych kuchni azjatyckiej. Przy łagodnych reakcjach skórnych i świądzie stosuje się leki przeciwhistaminowe, a przy uogólnionych objawach lekarz zaleca posiadanie adrenaliny w autowstrzykiwaczu oraz plan postępowania w szkole i przedszkolu. Dietetyczne wsparcie ma znaczenie, ponieważ eliminacja owocu nie powinna prowadzić do niedoborów – warto zaproponować bezpieczne alternatywy smakowe i dbać o urozmaicenie jadłospisu. Rokowanie jest dobre, gdy rodzice czuwają nad przypadkowym narażeniem i edukują dziecko w rozpoznawaniu niebezpiecznych produktów. Elementy profilaktyki i stylu życia obejmują gotowanie lub pieczenie owoców, co u części dzieci może zmniejszać reaktywność białek, unikanie deserów o niejasnym składzie, informowanie opiekunów o rozpoznaniu oraz trzymanie w domowej apteczce leków zaleconych przez lekarza. Warto pamiętać, że dolegliwości alergiczne po liczi należy odróżnić od rzadko opisywanych problemów po spożyciu surowych, niedojrzałych owoców o wysokiej zawartości naturalnych związków antyodżywczych – w przypadku alergii mechanizm i postępowanie są inne, a najskuteczniejszą ochroną pozostaje konsekwentna eliminacja alergenu i gotowy plan działania na wypadek ekspozycji.
